Sed quae tandem ista ratio est? De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari. Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum.